Florence

Florence
basilica di San Lorenzo

zaterdag 16 februari 2013

de liefde bij ons thuis heet zelfhaat

Het zou een misverstand van eerste orde zijn te menen dat wij het alles niet hebben beseft, tenslotte weet de Here Here ook alles dus waarom ik niet, en het is de inhoud van een roeping geweest op tijd te kunnen zwijgen en te wachten tot men spreken mag, ik moet zeggen het heeft lang geduurd maar nu is het er dan toch van gekomen en de verhoudingen liggen gevoelig en zij zijn persoonlijk, uit het bejaarden-sos potje komen de verhalen niet, of het dan alles verzinsels zijn wie zal het oordelen en al mag ik 63 jaren oud worden geheten in het paspoort, de bohémien in mij vertelt dat dat de laatste waarheid is in het burgerlijk bankbedrijf, waartoe wij niet geroepen werden,  en de mijn vader heeft mij medegedeeld dat het wat hem betreft er niet toe doet hoe oud een mens is, hij kan altijd schellen voor de bode of je persoonlijk bij zich roepen en laten verschijnen...ben maar niet bevreesd, op een goed werk kan natuurlijk onmogelijk ook nog eens een straf volgen en wat gij in feite hebt verricht was het vervangen van de dakpannen van het grote huis dat wij ons hadden gebouwd aan de oevers van de Rijn alweer in  de richting gaande van de delta tot de Noordzee, het kasteel werd eertijds genoemd de Dillenburg maar het bood een vriendelijker aanblik dan men het wel had kunnen verstaan nadat ge Uw werkzaamheden had voltooid, en ge weet zelf, verstand komt met de jaren en in definiëringen is Uw god niet zo goed als het lot der mensen zoals gij dat draagt daartoe U in de vermogens heeft gesteld, maar gij kent dan ook deze behoefte in Uw leven  de dingen helder te begrijpen om zo'n begrip natuurlijk meteen weer los te laten en het slechts anderen aan het verstand te hebben gebracht, ja, ge kunt heel oorspronkelijk uit de hoek komen maar meestal laat ik U liever daar, ik ken Uw gevoelige natuur, ik heb U immers nodig voor een ander belang...en zo volgt er dus ook voor de al wat oudere weduwe nog een leven na het versterven en het afscheid van het spel der mensen met hun dingen....

Gij noem ik dan ook de weduwe van Nelle en ik heet Pa Troef...laat het nu juist mijn bedoeling zijn geweest om het over belangrijke dingen te hebben, ge weet...nu ja, het zij vergeven en een God behoeft ook weer niet alles te weten en te verstaan, ge zijt tot vrijheid geroepen en zo heb ik U gevormd, dat het zeer heeft gedaan daar konden wij niets aan doen, ja het is verdrietig....bla, bla, bla....

sur le pont d'Avignon, zegt U dat iets?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten